یه دیالوگی بود تو سریال زخمِ کاری که میگفت:«اهدافِ مشترک، بیشتر از عشق آدمارو به هم نزدیک میکنه»
و ما چقدر دیر میفهمیم بودن با آدمی که هدفِ زندگیش، نزدیک به طرزِ فکر ما نباشه، اسمش رابطه نیست؛ تیشه به ریشه زدن و خاکسترکردنِ زندگیمونه...
#ذهنی_زیباتر_از_چهره
بیا باهم تکرار کنیم:
+ ببخشید من الآن در شرایط دوستی نیستم
+ از رفتار یا حرفت (دقیقاً اسم ببر) ناراحتم
+ نیاز دارم که الآن در سکوت باشم ولی بعداً دربارهاش حرف میزنیم
+ به این دلیل (دقیق بگو) عصبانی هستم
+ خوابم میاد یا خسته هستم و نمیتونم چت کنم
دیدی نیازی به فلسفه بافی نیست؟
من هیچوقت اون رفیقی نمیشم که هر روز بهت زنگ میزنه ولی همیشه اون رفیقی میمونم که وقتی کل دنیات رو سرت خراب میشه میتونی بهش تکیه کنی...
#ذهنی_زیباتر_از_چهره
موود ترین تکسی که تو این چن روز خوندم:
همهچی از دور قشنگه؛ شهر از بالا و آدمها ار دور جذاب.
فاصله مناسب را حفظ کنیم تا دوست داشتنی بمونیم :)
معلومه که پیام دادن و زنگ زدن نوبتیه؛
چجوری توقع دارید یکی ده بار بهتون زنگ بزنه و پیام بده ولی شما نهایتا یکبار؟؟؟
به فکر اون ادم هستین که چقد حس اضافی بودن و مزاحم بودن بهش دست میده؟؟
و خب بالاخره یه جایی میفهمه تنها بودن بهتر از اضافی بودنه.
موقع عصبانیت حواستون باشه باکی و چجوری دارین حرف میزنید!
همه چیز حل میشه و حالتون خوب میشه
اما یه حرفایی،یه لحنایی
هیچوقت از دل طرف مقابل پاک نمیشه!
مگر میشود
رویاهای آینده با او
خاطره هاے ساخته شده با او
آن همه عشق در میان
همه و همه
در یڪ لحظه نقطه پایان رو به خود بگیرد..!
مگر میشود؟
رابطهتان را نیمهکاره رها نکنید
اصلاً نیمهکارهها همیشه بلای جان میشوند
آدمِ نصفهونیمه که شدی، میشوی عروسکِ شبهای بی حوصلگیاش
که کانتکتش را میگردد و میگردد و کسی را از تو ساده تر پیدا نمیکند
خام میشوی برمیگردی رفع حاجت میکنی و دوباره روز از نو روزی از نو... نیمهکارهها بلای جانند.